|
Spotkanie z Darią Galant, powieściopisarką i miłośniczką koni odbyło się 12.11.2014r. w Bibliotece Pedagogicznej w Wyszkowie.
Uczniowie klasy III LOS mieli okazję wysłuchać opowieści o początkach jej pisarstwa, a także o miłości do koni i przyrody.
|
.jpg) |
| Pisarka wyznała, że od najmłodszych lat lubiła pisać, początkowo „do szuflady” ale pisanie już wtedy było jej pasją. Jako uczennica szkoły podstawowej potrafiła przez całe ferie nie opuszczać swojego pokoju, tak pochłonięta była pisaniem. Z czasem swoje powieści zaczęła nagrywać na kasety i… wypożyczać znajomym. Całe liceum zaczytywało się w jej powieściach. Potem swoje książki także sama oprawiała. Ukończyła studia polonistyczne. Powoli zaczęła utrzymywać się z pisarstwa, a pasja tworzenia przetrwała do dziś.
Swoje tematy malarskie, filmowe, literackie opiera w dużej mierze o baśniowość. Przejawia się to w ujęciach tematu, tytule i kolorystyce. Przykładem owej baśniowości są chociażby w sztuce wizualnej wykonane przez artystkę portrety córek: „Rozalia w sukni z piór” i Veronika w sukni z traw” jak i film „Nadbużański Teatr Konny”.
Inspiracją jest dla niej folklor różnych ludów (europejski, słowiański, celtycki, sztuka Indian obu Ameryk, sztuka starożytnego Wschodu). Postromantyczny charakter jej twórczości (szczególnie literackiej) miesza się z surrealistyczną tendencją poznawania współczesnego świata i definiowania go na nowo, czyli po swojemu.
Drugą miłością Darii Galant są konie. Dopiero jako osoba dorosła odkryła w sobie moc uspokajania i uzdrawiania szalonych koni. Wszystkie konie, które trafiły do stadniny pani Darii, są po poważnych przejściach. U niej czują się bezpiecznie, są trenowane metodą HEQ.
Konie występują w filmach dokumentalnych, przedstawieniach konnych, spektaklach filmowych. Biorą udział w pokazach dla ośrodków społecznych i terapeutycznych. Uwiecznione są na obrazach i fotografiach polskich malarzy i fotografików
|
